Ο Ηλίας Μπαζίνας για τις ταραχές των ημερών

21-12-2008
Ειλικρινά λυπάμαι τους καταστηματάρχες, μικρούς και μεγάλους. Που αντικρύζουν εφέτος με σφίξιμο καρδιάς τις ημέρες των εορτών, στις οποίες αποθέτουν τόσες ελπίδες κάθε χρόνο. Και βέβαια αξίζει να αφιερώσουμε μια σκέψη παραπάνω σε όσους έπαθαν και ζημιές με τα πρόσφατα γεγονότα. Η προσωπική μου ξεκάθαρη θέση είναι ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι μόνο θύματα. Και του κατεστημένου και του αντι-κατεστημένου και του παρα-κατεστημένου. Και έχω την αίσθηση ότι οι καταστηματάρχες, ιδίως οι μικροί, αντιμετωπίζονται με ένα τρόπο αρκετά άδικο. ΔΕΝ είναι αυτοί το Σύστημα. Μην τρελαθούμε κιόλας. ...
... Πάντως το γκλαμ και το λαϊφστάιλ είναι φαινόμενο νοσηρό, διότι είναι ψέμα, αφιόνι, παραισθησιογόνο και οι νέοι τώρα έχουν ανάγκη από αλήθειες. Η οικονομική κρίση ΕΙΝΑΙ μια αλήθεια, οδυνηρή και αρκετά τρομακτική. Όμως, είπαμε, ουδέν κακόν αμιγές καλού. Η άγρια προσγείωση στον πραγματικό και όχι εικονικό κόσμο προετοιμάζει τους νέους για τα χειρότερα, που έρχονται. Ενώ μοιάζει να λειτουργή και σαν μέσο τόνωσης της αλληλεγγύης των νέων, που και αυτή περνούσε δοκιμασία.
19-12-2008
Η επανάσταση των νέων θα γίνη από φυσική νομοτέλεια. Θα την κάνουν αυτοί που έχουν περισσότερη ζωή να χάσουν αν ο κόσμος βουλιάξη [δηλαδή οι νέοι]. Και περισσότερες δυνάμεις. Και περισσότερο θυμό. Δεν ξέρω αν θα είναι "η επανάσταση φυτών και λουλουδιών" που έβλεπε στον καιρό του ο τυφλός ποιητής. Κάποια σχέση με την άνοιξη, όμως, σίγουρα θα έχη.
18-12-2008
Αυτά τα παιδιά δεν θα πουληθούν τόσο εύκολα όσο κάποιες άλλες γενιές. Θα γκρεμίσουν το σάπιο οικοδόμημα από ΜΕΣΑ!
Πριν δέκα χρόνια, πολλά από αυτά τα παιδιά θα είχαν ως μοναδικό στόχο να γίνουν γιαπάκια. ... Σήμερα όμως ξέρουν ότι κάθε αλλαγή πρέπει να ξεκινήση από την αντίσταση εν΄ντια στην απαξίωση του εργασιακού δικαιώματος και των άλλων ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ, και όχι μόνο ατομικών, κατακτήσεων. Η ενδημική και οργανωμένη κοινωνική, πολιτική, οικονομική σαπίλα θα αντισταθή φυσικά. Αλλά τελικά θα ηττηθή.
13-12-2008
«Suicide by cop» η αστυνομία στις Η.Π.Α. Στην Ελλάδα, η αποτελεσματικότητά τους και η οπλοκατοχή, μεγάλη κουβέντα.
12-12-2008
Οι δικοί μας οχλατζήδες [«αντιεξουσιαστές»], ρευστοί και άμορφοι. Δεν σου δίνουν να καταλάβης τι ζητάνε, τι θέλουν από σένα για να σε αφήσουν ήσυχο, μόνο το σκέτο, καθαρό, ατόφιο ΤΙΠΟΤΑ!
Ο όρος «αντιεξουσιαστές» δίνει και παίρνει στα ΜΜΕ. Είναι ένας όρος αδόκιμος από κάθε άποψη. Πρώτα-πρώτα, είναι κακά ελληνικά. «Αντιεξουσιαστής» είναι κάτι σαν να λέμε «αντιδικτάτορας». Μοιάζει σαν να περιγράφη ένα αξίωμα, όχι μια ιδεολογική τοποθέτηση. Εξουσιαστής- αντιεξουσιαστής. Ίσως το «αντιεξουσιαστικός», όπως το «αντιδικτατορικός», να σημαίνη κάτι παραπάνω. Αν μάλιστα το πούμε «αντεξουσιαστικός», που το νοικοκυρεύει γλωσσικά λίγο περισσότερο. Τέλος πάντων, αυτό είναι το έλασσον. Το μείζον είναι η ουσία της δράσης των νέων αυτών ανθρώπων και κυρίως το κατά ποίων στρέφονται. Διότι είναι φυσικά αυτονόητο ότι ο εμποράκος, που ζη την οικογένειά του πουλώντας ηλεκτρικά είδη ή τηλέφωνα, δεν μπορεί ποτέ να είναι ο «εξουσιαστής» κατά του οποίου δρουν οι αντι-εξουσιαστές. (ΟΧΙ «αναρχικοί», προς Θεού! Ο αναρχισμός είναι ιδεολογία και φιλοσοφική θέση, όχι σπάσιμο τζαμιών και κάψιμο οχημάτων. Και δεν περιέχει καμμιάς μορφής πογκρόμ ή νύχτας κρυστάλλων. Η αναρχική κοσμοθεωρία είναι πνευματικό προϊόν σημαντικών στοχαστών και αντικείμενο φιλοσοφικού διαλόγου πάνω από έναν αιώνα...).
Οι... επαναστάτες αυτοί δεν έχουν απολύτως κανένα ιδεολογικό ένδυμα και καμμιά συγκεκριμένη διεκδίκηση. Σπάνε για να σπάνε. ...
Βλέπουμε να την πληρώνουν Έλληνες, σχεδόν εξ ολοκλήρου μικρομεσαίοι. ...
Συνολικά η δράση των αντιεξουσιαστών είναι πολύτιμο δώρο προς την εξουσία.
Όταν οι φυσιολογικοί πολίτες μένουν σπίτι, πραγματική ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ είναι απολύτως αδύνατο να γίνη.
Η απαξιωτική, περιφρονητική και ανάλγητα εχθρική στάση των αντιεξουσιαστών για όλους και για όλα, έρχεται σε σύγκρουση με την αντίληψη που τους θέλει σκεπτόμενα άτομα, με πολιτικό και κοινωνικό προσανατολισμό. Οι λίγοι μεταξύ τους, οι γνήσιοι προβοκάτορες, ασφαλώς είναι έτσι. Δεν θα ήταν δυνατόν να υπάρχουν παράλληλες και ταυτόχρονες εκρήξεις βίας στους δρόμους τόσων ελληνικών πόλεων, αν δεν υπήρχε κάποιος συντονισμός, κάποιο κουμάντο. Άρα και τους αντιεξουσιαστές κάποιοι τους εξουσιάζουν. ...
Ας μην ακούμε αστειότητες ότι δηθεν έχουμε ενώπιόν μας αυτόματες αναφλέξεις μιας νεολαίας. Οι νέοι δεν θέλουν να καταργήσουν την κοινωνική ζωή. Να την ΒΕΛΤΙΩΣΟΥΝ θέλουν. Και όταν έρθη -διότι θα ΕΡΘΗ- η ώρα να επαναστατήσουν πραγματικά, θα έχουν μπούσουλα και γνώμη και πρόσωπο και πίστη. Οι επαναστάσεις είναι πράξεις ευθύνης, μην τις μπερδεύουμε με τα μπάζα... Σήμερα στην νεολαία υπάρχει ασφαλώς μια επαναστατική ορμή. Μέχρι όμως να πάρη τη μορφή που τρέμει η εξουσία, πρέπει να γίνουν πολλά σοβαρά πράγματα.
10-12-2008
Παντού κυριαρχεί η ανασφάλεια, η αγωνία του αύριο...
Όταν συμβαίνουν γεγονότα που περιέχουν βία, καταφεύγω στο απλοϊκό κριτήριο «ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΩΦΕΛΟΥΜΕΝΟΣ».
Ποιός ωφελείται από το φαινόμενο; Φαίνεται καν; Ίσως όχι. Μπορούμε όμως να διακρίνουμε ποιοι ζημιώνονται.
Μεγάλες ζημιές υφίσταται ο κόσμος των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Πολλοί μιλάνε για προοπτικές ακόμη και ΑΦΑΝΙΣΜΟΥ του. Ποιόν εξυπηρετεί αυτό; Οι μικρομεσαίοι επιχειρηματείες ΕΙΝΑΙ, σε μεγάλο βαθμό, η «αστική τάξη». Είναι οι άνθρωποι, που στην ουσία στόχευαν και στοχεύουν σε ένα αξιπρεπές μεροκάματο και όχι στα «τρισεκατομμύρια» και στην παγκόσμια εξουσία. Άλλοι τραγικά ζημιούμενοι είναι όσοι ανήκουν στην πολύ χαλαρή και νεφελώδη αλλά υπαρκτή συνωμοταξία των «δημιουργικών ανθρώπων». Ο σκεπτόμενος άνθρωπος είναι υπό διωγμόν.

9-12-2008
Κοινωνία με κατώτερα ένστικτα θα έλεγε ότι δεν έχει αξία «μια ζωή» (κάποιου άλλου, φυσικά, όχι η δική μας...) μπροστά στην «εύρυθμο λειτουργία των μηχανισμών της τάξεως και ασφάλειας».
Ο Ηλίας Μπαζίνας για την νεανική εξέγερση και τις ταραχές των ημερών. Ilias Bazinas about greek riots.